Nga Albert Vataj E trishtë është zemra e një poeti, e atij vullneti të lartësuar në krijim, që druhet të...
Read moreNga Albert Vataj Çdo mëkatim është ndjellës, rrëmbyes, joshës, marrosës, shndërrues. Në ne zgjohet epshi i frutit të ndaluar, shpërfaqet...
Read moreNga Albert Vataj Ti je si një lele, i tha dhe buza ju dridh. U ndi n'faj. Rrxoi syt përdhe,...
Read moreNga Albert Vataj Meqenëse knaqsia kushtëzohet nga përdorimi i forcave tona dhe meqë lumtunia qëndron në përtrimje t'vazhdushme t'ksaj knaqësie,...
Read moreNga Albert Vataj N'gjunj përulem sot në ktë kremte për poetët, për gjithë ato pena qi e shkruan me t'artat...
Read moreNga Albert Vataj Këndon krejkund muzika zafill, në fëshfërimën hollake të gjetheve, në rrapëllimën e zemëratës së reve, në puhizën...
Read moreShkodra e bukur, mëkatare, me rrugët, portat, oborret plot mister, me tregtizat, kafenetë, prostitutat, me kambanoret, minaret, procesionet, erotizmin e...
Read moreNga Albert Vataj Dy janë mirënjohjet e mija më të sinqerta, sot e mot, Shkodrës, vendlindjes teme. Kjo nan' epike...
Read moreAjo prej së cilës vujmë më shumë se prej asgjëje, nuk është ajo me të cilën na përball jeta, por...
Read moreE trishtë është zemra e një poeti, e një poeti që druhet të ngjyejë penën në përroin vërshues të epshit....
Read moreCopyright © 2020 Albert Vataj
Copyright © 2020 Albert Vataj