Dashuria mundet edhe kështu. Madje është pikërisht kjo sprova e dashurisë së denjë të dy personaliteteve sa të ndryshëm aq dhe të ngjashëm.
Albert Kamy, një nga mendimtarët më me ndikim të shekullit të 20-të, bëri një jetë të ndërthurur thellësisht si me ndjekjet e tij filozofike, ashtu edhe me marrëdhëniet personale. Ndër njerëzit më të afërt me të ishte gruaja e tij, Francine Faure, një matematikane e shkëlqyer që solli një ndjenjë ekuilibri në jetën e tij shpesh të trazuar. Çifti u martua në vitin 1940, dhe ndërsa lidhja e tyre u përball me pjesën e saj të vështirësive, ajo u ndërtua mbi një lidhje të përbashkët intelektuale dhe një respekt të qetë reciprok. Francine, me njohuritë e saj të thella të matematikës, ishte në një kontrast të thellë me botën letrare dhe filozofike të Kamy, megjithatë ato të dy plotësonin njëra-tjetrën në shumë mënyra.
Francine Faure, u lind më 1914, nuk ishte thjesht një bashkëshorte mbështetëse; ajo pati një karrierë të sajën, duke dhënë kontribute të rëndësishme në fushën e matematikës. Pavarësisht presioneve për t’u martuar me një intelektual publik, Francine mbeti një prani e qëndrueshme në jetën e Kamy. Çifti kishte dy fëmijë së bashku dhe megjithëse martesa e tyre u përball me sfida – punët e Kamy dhe jeta e tij intensive publike – ishte e qartë se Francine ishte një forcë tokësore për të. Ajo ofroi mbështetje emocionale ndërsa Kamy luftonte me peshën e ideve të tij mbi ekzistencializmin, absurditetin dhe natyrën njerëzore.
Martesa e tyre nuk ishte aspak perfekt, megjithatë ishte një lidhje e thellë, edhe nëse ishte e testuar nga koha dhe rrethanat. Francine, e cila shpesh jetonte në sfondin e famës së burrit të saj, mbeti një pjesë jetike e botës së tij, duke i ofruar stabilitetin që i nevojitej për të vazhduar punën e tij shkrimore dhe intelektuale. Pavarësisht ndarjes së tyre më vonë në jetë, marrëdhënia e Kamy dhe Francine mbeti e rëndësishme, një reflektim i kompleksitetit të balancimit të dashurisë personale dhe ambicies intelektuale.
Përgatiti: Albert Vataj
