Por atëherë cili është qëllimi i leximit?”
Kjo ishte pyetja që një student i bëri dikur Mësuesit të tij.
Mjeshtri nuk u përgjigj në atë moment. Megjithatë, pas disa ditësh, ndërsa ai dhe studenti i ri ishin ulur pranë një lumi, ai tha se kishte etje dhe i kërkoi djalit t’i jepte pak ujë duke përdorur një sitë të vjetër dhe të ndotur që ishte në tokë.
Studenti u tremb, pasi e dinte se ishte një kërkesë pa asnjë logjikë.
Megjithatë, ai nuk mund ta kundërshtonte Mjeshtrin e tij dhe, duke marrë sitën, filloi të kryente këtë detyrë absurde. Sa herë që e zhyste sitën në lumë për të sjellë pak ujë për t’ia sjellë Mjeshtrit të tij, ai nuk mund të bënte as edhe një hap drejt tij, pasi në sitë nuk mbeti asnjë pikë.
Ai u përpoq dhe u përpoq me dhjetëra herë, por, pavarësisht sa shpejt u përpoq të ecte nga bregu te Mjeshtri i tij, uji vazhdoi të kalonte nëpër të gjitha vrimat e sitës dhe humbi gjatë rrugës.
I rraskapitur, u ul pranë Mjeshtrit dhe tha: “Nuk mund të marr ujë me atë sitë. Më fal mjeshtër, është e pamundur dhe kam dështuar në detyrën time”
“Jo – u përgjigj plaku duke buzëqeshur – nuk ke dështuar. Shikoni sitën, tani është si e re. Uji, duke u filtruar nëpër vrimat e tij, e pastroi atë.”
“Kur lexon libra – vazhdoi Mjeshtri plak – je si sita dhe ata si uji i lumit”
“Nuk ka rëndësi nëse nuk mund të ruash në kujtesë të gjithë ujin që bëjnë të rrjedhë brenda teje, pasi librat gjithsesi, me idetë, emocionet, ndjenjat, njohuritë e tyre, të vërtetën që do të gjesh mes faqeve, ata do të pastrojnë mendjen dhe shpirtin tuaj dhe do t’ju bëjnë një person më të mirë dhe të rinovuar. Ky është qëllimi i leximit”
Lexim të mbarë të gjithëve…
(Huajtur)
