…Lutja nuk është kërkesë. Lutja është lënia e vets sonë në duart e Zotit, në dispozicionin e Tij dhe të dëgjojmë zërin e Tij në thellësinë e zemrës sonë.
…Lutja ta bën zemrën të madhe, gjersa ajo të jetë në gjendje ta mbajë dhuratën e vetë Zotit
…Pa shpirtin e sakrificës, pa një jetë në lutje, pa një qëndrim besnik ndaj pendimit, ne nuk do të jemi në gjëndje të kryejmë punën tonë.
…Unë besoj se politikanët kalojnë shumë pak kohë në gjunjë. Jam e bindur se ato do të bëheshin më të mirë po të vepronin në këtë mënyrë.
…Ka disa njerëz të cilët ngaqë nuk lotën justifikohen me faktin se jeta e vrullshme nuk i lejon ata që të luten.
Por nuk është kështu.
Lutja nuk kërkon që ne të ndërpresim aktivitetin tonë, por ta vlerësojmë dhe kuptojmë atë sikur ajo të ishte një lutje.
…Nuk është e nevojshme që të rrimë e të meditojmë, as edhe në mënyrë të vetëdijshme të përjetojmë ndjeshmërinë se po flasim me Zotin, megjithëse kjo është një gjë shumë e mirë. Kryesorja është të jemi më Të, ta duam Atë, në vullnetin e Tij. Të duam me zemër të pastër, t’i duam të gjithë, veçanërisht të varfëritë, kjo është një lutje e larë në bekim.
Nga unë …Lutu dhe beso se edhe në shpirtin tënd ka vend për një vullnet të mirë që ju shpërblen bujarisht me Zotin… Atë pa të cilin, zbrazëtia juaj, duke ju shtyrë në mohim, kërkon t’ju ndëshkojë.
Përgatiti: Albert Vataj
