Si ai nuk e jetësoi askush më të gjallë, Jezu Krishtin. Përmes portreteve që ai i realizoi Jezusit, dhe këto ishin disa, shquhet për një idealizim i të përsosurës, thellësi mendimi dhe fuqi shprehëse, butësi dhe mistik.
Hofmann nuk ishte vetëm një piktor fetar. Ai gjeti sukses në shumë zhanre të tjera, duke përfshirë historinë gjermane, Shekspirin dhe mitologjinë. Megjithatë, ishin porositë e portreteve që dominuan veprën e tij për dekada. Edhe pse portreti e mbushi atë “në planin afatgjatë, me një zbrazëti dhe lodhje të tillë”, ishte e nevojshme të mbante veten, gruan e tij të sëmurë dhe kauzat e shumta bamirëse për të cilat ata kontribuan bujarisht.
Johann Michael Ferdinand Heinrich Hofmann u lind në Darmstadt, Gjermani nga prindër që gjithmonë e inkurajuan entuziazmin e tij për artin. Nëna i mësoi të pesë djemtë e saj në vizatim, por ishte Heinrich ai që tregoi talentin më të madh dhe rrjedhimisht “Ai gjithmonë deklaronte se do të ishte një piktor dhe asgjë tjetër”. Trajnimi zyrtar i Hofmann-it filloi kur ai ishte 16 vjeç përmes një praktike me gdhendësin e bakrit Ernest Rauch. Në vitin 1842 ai hyri në Akademinë e Dyseldorfit, e cila ishte “akademia kryesore gjermane” dhe një avokat i pikturës fetare, në shekullin e nëntëmbëdhjetë. Gjatë tre viteve të Hofmann-it në Düsseldorf ai shfaqi talent të parakohshëm duke i fituar përfundimisht një vend në klasën më të mirë master nën drejtimin e Nazareasit me ndikim, Wilhelm von Schadow. Më pas, Hofmann i kaloi dymbëdhjetë vitet e ardhshme duke vizituar dhe studiuar në qendrat kryesore të artit të Evropës: Antwerp, Paris, Mynih, Dresden, Pragë dhe më e rëndësishmja në Romë, ku jetoi dhe pikturoi për gati tre vjet. Gjatë këtyre viteve ai zhvilloi një stil të idealizuar, akademik, i cili u informua nga një studim i mjeshtrave të vjetër.
Hofmann do të mbahet mend gjithmonë si një piktor fetar. Është zhanri që i dha atij suksesin më të madh dhe i solli mendjes së tij thellësisht shpirtërore kënaqësinë më të madhe. Piktura e tij e parë e blerë në muze ishte Kapja e Krishtit (1858). Kurorëshkelja para Krishtit(1868) e fitoi anëtarësimin në Akademinë e Artit të Dresdenit, ku më pas dha mësim për më shumë se njëzet vjet. Piktura të tjera të dukshme përfshijnë Jezusin në tempull (1880-81), Krishti dhe sundimtari i ri i pasur (1888/89), Krishti në Gjetseman (1890) dhe Portreti i Krishtit, Shpëtimtari(1894). Ai gjithashtu prodhoi tre portofole kryesore me vizatime që përshkruanin skena nga jeta e Shpëtimtarit. Këto portofol u publikuan dhe u shpërndanë gjerësisht në Evropë dhe Amerikë. Interesi i tij për artin e krishterë u rrit nga besimi i tij në Dhiatën e Re. Një shkrimtar vuri në dukje se, “Është e garantuar nga Heinrich Hofmann, që ai e fillonte çdo ditë dhe e mbyllte duke lexuar Shkrimet e Shenjta, në të cilat ishte në shtëpi.” Ironikisht, piktura fetare nuk u bë fokusi i tij kryesor deri në vitet 1880, pikërisht kur prodhimi i artit të krishterë filloi të zbehej në Evropën Kontinentale.
Piktura fetare e Hofmann-it gjeti vlerësim të madh në mesin e amerikanëve, gjë që përbën shumë prej veprave të tij më të mira që ishin në Shtetet e Bashkuara, duke i shpëtuar ata nga shkatërrimi i Luftës së Dytë Botërore që pretendoi kaq shumë prej veprave të Hofmann-it. Në kohën e vdekjes së tij, pikturat e tij u konsideruan “të modës së vjetër”. Përfundimisht, arti i mbijetuar i Heinrich Hofmann-it u la në kasafortat e muzeut ose në papafingo të koleksionistëve dhe u harrua. Vetëm në shtëpi dhe kishat pikturat dhe printimet e tij janë ruajtur dhe ekspozuar me krenari.
Përgatiti: Albert Vataj
