Nga Albert Vataj
Jezusi, si pakkush ka frymëzuar penalatat më të pushtetshme të artit, por “Ecce Homo” i piktorit nga Sevilja, Spanjë, Valdés Leal bën diferencë. Ai Jezus është në një prehje trishtimi therës, të gjallë deri në drithërima shpirti. Biblikja e forcës së mesazhit rreket në këtë vepër të dëshmojë përmes gjuhës së komunikimit dhe komponentëve estetik, peshën e gjithëkohëshme të mundimeve të Shpëtimtarit.
Ky trajtim i fuqishëm dhe ekspresiv i “Ecce Homo” u pikturua me një varëse të La Virgen Dolorosa. Si vendndodhje e panjohur e saj, së fundmi është rishfaqur në një koleksion privat në Madrid. Versionet e dyta të dy veprave, megjithëse qartë të një cilësie më të vogël, ekzistojnë dhe janë renditur nga Valdivieso dhe Kinkead si në koleksionin e Vicente Tortajada. Përbërja me shkas konfrontuese ka për qëllim të provokojë një ndjenjë të fortë devotshmërie dhe pendimi. Teknika e Valdés Leal vetëm forcon pamjen e trishtuar të Krishtit në momentin e mundimit ekstrem. Koloriti i trashë i të kuqes së errët i përdorur për rrjedhjet e gjakut, që duket edhe sot pas kaq vitesh, sikur vërshon nga balli i shpuar nga gjembat, në gjoksin e Jezusit, të ngjeth duke të të zhutur në atë kalvarë të gjatë mundimesh. Një mjeshtëri e tillë e realizuar me kaq pasion dhe profesionalizëm, sa të mbetet e gjallë dhe përshkuese përgjithnjë, është një aftësi e piktorit për të parcjellë mundimet dhe plagimet e Jezusit edhe sot, mjafton që të kesh fatin dhe të shtrish dorën për ta prekur sipërfaqen e kësaj tabloje, të duket se gjaku sapo është mpiksur në fytyrën dhe kraharorin e jezusit.
Dy shifrat e fundit të datës së veprës së tanishme janë të padiskutueshme, por duket se ka mundësi që piktura të ishte ekzekutuar drejt fundit të viteve 1650.
