Gratë e brezit tim janë më të mirat. Dhe pikë. Sot janë pak më shumë se 40, ndoshta dhe pak më shumë se 50, ose aty afër… dhe janë të bukura, shumë të bukura, por dhe të qeta, të kuptueshme, të ndjeshme dhe mbi të gjitha, djallëzisht joshëse, kjo pavarësisht fillimit të rrudhave këmbë pule apo të atij celulitit që ëmbëlsisht përqafon muskujt e tyre, por që I bën aq njerëzore, aq reale. Bukurisht reale. Pothuajse të gjitha, sot, janë të martuara ose të divorcuara, ose të divorcuara dhe të martuara sërish, me idenë që të mos gabohen në tentativën e dytë, që shpesh është një mënyrë për t’iu afruara tentativës së tretë dhe të katërtës.
Ç’rëndësi ka kjo….
Të tjerat, megjithëse të pakta, ruajnë një beqari kokëforte dhe e mbrojnë si një qytet të ngujuar, që rrallëherë I hap derën ndonjë vizitori.
Të lindura në epokën e Ujorit, me ndikimin e muzikës së Beatles, të Bob Dylan. Trashëgimtare të “revolucionit seksual” të dekadës së ’60 dhe të rrymave feministe dhe mbeturinave të tjera të atyre kohëve… ato dinin të kombinonin lirinë me koketerinë, emancipimin me pasionin, pohimin me joshjen.
Kurrë nuk e panë burrin si armik pavarësisht se ia kanë thënë ca të vërteta, sepse ato e kuptuan se emancipimi është diçka më shumë se vendosja e burrit për të larë banjën apo për të ndërruar letrën higjienike kur ajo, tragjikisht, mbaron dhe vendosën të bënin pakt për të jetuar në çift. Janë të mrekullueshme dhe kanë stil, edhe kur na bëjnë të vuajmë, kur na gënjejnë apo na lënë. Përdorën funde me pala kur ishin 18 vjeçe, u mbuluan me triko leshi dhe humbën ngjashmërinë e tyre me Marien, virgjëreshën, në një natë të çmenduar të premteje ose të shtunë pasi kishin kërcyer.
Folën me pasion për politikën dhe patën dëshirë të ndryshonin botën. Këtu janë disa arsye se përse një grua më shumë se 40 vjeçe kurrë nuk të zgjon nga gjumi në mes të natës për të të pyetur… “Çfarë je duke menduar?” . Nuk i intereson ajo që ti je duke menduar.
Nëse një grua më shumë se 40 vjeç nuk do të shikoj një ndeshje futbolli, ajo nuk sillet rrotull teje. Fillon të bëj diçka që ajo do të bëj dhe në përgjithësi është diçka shumë më interesante se futbolli.
Një grua më shumë se 40 vjeç, e njeh mirë veten sa për të qenë e sigurt në vetvete, për atë që do dhe për atë që nuk do.
Janë shumë të pakta gratë më shumë se 40 që t’ju interesojë ajo se çfarë ti mendon për atë që ajo bën. Një grua më shumë se 40, e ka të mbuluar pjesën e saj të marrëdhënieve “të rëndësishme” dhe “angazhimeve”. Gjëja e fundit që do në jetë është një partner posesiv.
Gratë më shumë se 40 janë zakonisht bujare në lavdërime. Ato e dinë se ç’është të mos jesh e vlerësuar sa duhet. Kanë mjaftueshëm siguri në veten e tyre për të të prezantuar me miket e tyre. Vetëm një grua më e re në moshë dhe e papjekur mund të ketë frikë të të prezantoj me shoqen e saj më të mirë.
Gratë më shumë se 40 kthehen në psikologe me kalimin e kohës. Nuk është e nevojshme t’iu tregosh mëkatet e tua, ato gjithmonë i dinë. Janë të ndershme dhe drejtpërdrejta. Të thonë në sy që je një idiot nëse kjo është ajo që ndiejnë dhe mendojnë për ty. Kemi shumë gjëra të mira për të thënë për gratë më shumë se 40 vjeçe dhe për një mori arsyesh.
Fatkeqësisht kjo nuk është reciproke. Për çdo grua mahnitëse më shumë se 40 ose 50 vjeçe inteligjente, argëtuese dhe seksi ka një burrë me pothuajse ose më shumë se 50 vjeç… budalla, të parruar, barkmadh dhe pantallona me rrudha që është duke bërë qesharakun me një vajzë 20 vjeçare.
Zonja, ju kërkoj falje për ta!
Nga Santiago Gamboa (shkrimtar, filozof, diplomat, gazetar dhe reporter kolumbian)
(Dedikuar mikeve të mia, bukuroshet e çmendura të përhershme).
Përktheu nga spanjishtja Meri LIKA
