Më i lumtuni i njerëzve, më i plotpushtetshmi në nji botë qi rreket më t'vu pambarimisht në sprovë, nëse e përmbush ose jo meritimin, asht ai individ qi natyra e ka pajis me dhunti t'epërme shpitnore.
Ky njeri ka aftësinë dhe asht gjithmon i prirun kah nevoja me ken i ushqyem me dituni dhe kumte t'kullueme estetike qi e mrekullojnë. Ai yshtet prej ngulmeve t'epërme, me i gjet, me i kultivu dhe me i përtri këto mrekulli me amën e vet t'pashterrun t'andjes, andrrës dhe vullnesës së transformuem n'qëllim, me e pranu botën siç ai e dëshiron dhe me ken i rrokun prej kësaj të mundshme, si me ma t'epërmen gazmendje qi e ban me ndi fatlum.
