Nga Albert Vataj
Kjo është një punë shumë e bukur dhe shprehëse e piktorit rus, Franz Alekseyevich Roubaud, i cili është arsimuar, ka jetuar dhe krijuar në Gjermani.
Franz Alekseyevich Roubaud u lind më 15 qershor 1856 në Odessa dhe vdiq në Munich, më 13 mars 1928, në moshën 71-vjeçare. Ishte një piktor rus me origjinë franceze, i njohur për pikturat e tij panoramike monumentale, të cilat trajtonin beteja historike dhe peizazhe të fuqishme. Ai krijoi vepra me përmasa të mëdha, aq sa shumë panaire dhe studio arti u detyruan të përshtatin ambientet për të ekspozuar pikturat e tij. Veprat e tij janë një pasqyrë e shkëlqyer e mjeshtërisë artistike të realizmit akademik rus të shekullit të XIX dhe fillimit të shekullit të XX.
Një nga punët e tij më prekëse dhe më të ndjera emocionalisht është “Violinistja shëtitëse duke fjetur”, një pikturë që bart një narrativë të thellë mbi fatin e artistit të rrugës. Në këtë kompozim delikat, Roubaud shfaq një vajzë të re, një violiniste shëtitëse, që ka zënë gjumë e mbështetur në një mur të vjetër, ndoshta pas një dite të gjatë të mbushur me muzikë dhe lodhje.
Elementët artistikë të kësaj vepre janë tërheqës dhe mjaft kuptimplotë. Fletët e muzikës që kanë rrëshqitur nga duart e vajzës, violina e lënë shkujdesur pranë saj, dhe këmbët e zbathura, japin një ndjesi prekëse të jetës së saj të vështirë. Veshja e saj është një aludim për traditën dhe origjinën e saj, ndoshta një kujtim nga vendlindja e Roubaud-it ose një referencë për komunitetet bohemiane që ai mund të ketë hasur në udhëtimet e tij.
Përmes një dritëhijeje të butë dhe një koloriti të ngrohtë, piktori arrin të krijojë një kontrast të fuqishëm mes ashpërsisë së realitetit dhe delikatesës së subjektit. Pozicioni i saj, me duart e shkrehura dhe sytë e mbyllur, transmeton një gjendje prehjeje të përkohshme, një pushim i vogël nga sfidat e përditshme.
Shikuesi e ka të pamundur të zgjedhë mes emocioneve kontradiktore që kjo vepër ngjall: përjetimi i bukurisë artistike nga njëra anë dhe ndjesia e dhimbshme e fatit të vajzës nga ana tjetër. Në një botë ku arti shpesh shfaqet në sallone të pasura dhe ambiente aristokratike, Roubaud na kujton se arti nuk është vetëm privilegj i një pakice, por edhe zëri i atyre që e përdorin për të mbijetuar.
Kjo është një vepër që të përfshin, të emocionon, të magjeps dhe të bën të ndihesh tokësor përpara kësaj qiellore shprehëse artistike të Franz Alekseyevich Roubaud.
(Kjo pikturë është e përmasave 80 x60 dhe kushton 18 mijë euro).
