Tag: (1968)

Figura të ndrituna

Rikard Ljarja, i përkori i skenës dhe penës, shpirti prej drite i fisnikut të filmit

by alsiva

April 30, 2020

Nga Albert Vataj Nuk isha aq fatlum sa ta njihja personalisht, por ikja e Rikardit më la trazim, atë ...

Albert Vataj

Ajo që bën dhe e ndjen është ajo që duhet. Mos u bëj rob i fatalizmit, nëse nuk do të lësh veten të bjerë në boshin e asgjësë. Nuk është e thënë se duhet të ecësh me hapa të shpejtë për të mbërritur diku, hapat e sigurt janë ata që të çojnë aty ku duhet dhe kur duhet të shkosh. Jepu me gjithë shpirt asaj që e do me gjithë zemër dhe do të shohësh se përveçse i pasur do të jesh dhe i lumtur. Ushqeje me dritë gjithçka që jeta ta kredh në terr dhe se bashkë me veten ke çliruar prej kësaj robëria edhe ata që sjellin farën e së mirës të vullnetet për të ndryshuar botën që na përket të gjithëve. Më mirë vdis duke u përpjekur se sa të zvarritesh duke u ankuar. Jeta është gjithçka që ti kërkon prej saj. Nuk ka forcë të hyjshme apo përkufizime që tregojnë udhën e së vërtetës, jetën e merituar, zotërimin e gjithçkasë që të përket. Kërko gjithçka tek vetja. Gjithçka që do është gjithnjë me ty. Mjafton të dish ta kërkosh dhe do të kesh gjithçka.

No Result

View All Result

Tag: (1968)

Rikard Ljarja, i përkori i skenës dhe penës, shpirti prej drite i fisnikut të filmit

Albert Vataj: Miq e mi poetë, përpiquni të jeni artistë dhe të bëni siç bëjnë të gjithë artistët

Paolo Veronese, mjeshtri në triumviratin e lavdishëm të Titianit, Tintorettos dhe Giorgione

Fernando Botero, grotesku dhe revolta në pikturat e vëllimshme të një matadori në historinë e artit

Poezia “Drekë malsorësh”, histori gjakmarrjeje e Martin Camajt, poetit të zanit të shpirtit e krisjes së gurit