“Njeriu me top”

Vdekja e poetit dhe elegjia për penën që na u thye në zemër

February 3, 2017February 3, 2017Albert Vataj

"Në vdekjen e poetit ajo që të lëndon më shumë është zhurmëria e pashije dhe blasfemuese që shoqëron krijuesin në shtegtimin e tij [...]

Sandër Prosi, stomatologu që u bë artist, ai që skaliti me sharm dhe shpirt kolosin e artit skenik

January 6, 2017Albert Vataj

Sandër Prosi u lind në Shkodër, më 6 janar 1920 dhe do të shuhej më 25 mars 1985. Sandër Prosi bën pjesë ndër [...]

Albert Vataj

Ajo që bën dhe e ndjen është ajo që duhet. Mos u bëj rob i fatalizmit, nëse nuk do të lësh veten të bjerë në boshin e asgjësë. Nuk është e thënë se duhet të ecësh me hapa të shpejtë për të mbërritur diku, hapat e sigurt janë ata që të çojnë aty ku duhet dhe kur duhet të shkosh. Jepu me gjithë shpirt asaj që e do me gjithë zemër dhe do të shohësh se përveçse i pasur do të jesh dhe i lumtur. Ushqeje me dritë gjithçka që jeta ta kredh në terr dhe se bashkë me veten ke çliruar prej kësaj robëria edhe ata që sjellin farën e së mirës të vullnetet për të ndryshuar botën që na përket të gjithëve. Më mirë vdis duke u përpjekur se sa të zvarritesh duke u ankuar. Jeta është gjithçka që ti kërkon prej saj. Nuk ka forcë të hyjshme apo përkufizime që tregojnë udhën e së vërtetës, jetën e merituar, zotërimin e gjithçkasë që të përket. Kërko gjithçka tek vetja. Gjithçka që do është gjithnjë me ty. Mjafton të dish ta kërkosh dhe do të kesh gjithçka.