Aleksandër Stavre Drenova

Faik Konitza ca kujtime mbi At Gjechovin, màrrë fjalë per fjalë prej fletores “Dielli” 18 Marc 1930, nr. 5156, fq. 2.

August 22, 2019alsiva

E perdorem ket artikull me të cillin Ekscelenca e Tij Ministri i Shqypnís në Washington Z. Faik Konitza na e paraqet aq gjáll [...]

Kujtesë dhe përshpirtje, sot në përvjetorin e vdekjes së poetit të kushtrimeve lirike, Ali Podrimja

July 21, 2017July 21, 2019alsiva

Nga Albert Vataj Qysh prej 21 korrikut të vitit 2012, liriku Ali Podrimja do ti mungojë poezisë shqipe. Hapat e tij ndaluan kaq [...]

Arshi Pipa, disident në jetë dhe në vepër, kurajozi i zëshëm i demokracisë, arketip i jokonformistit

July 20, 2017July 20, 2019alsiva

Nga Albert Vataj Asht pak me than, se Arshi Pipa mbetet nji prej figurave ma t’njimendta të vetëdijes dhe veprimit demokratike. Ai ishte [...]

Pashko Vasa, kushtruesi atij zëri të mnershëm e gjëmues, “Moj Shqypni, e mjera Shqypni”/ Kush të ka qitë me krye n’hi?

June 29, 2017June 29, 2019alsiva

Nga Albert Vataj Një zë dhe një zemër, një personalitet dhe një gurthemel, një vullnesë e hovshme atdhetarie dhe një ngulm i pashterrshëm [...]

Ai për të cilin ishte gjithçka filozofia, Jean-Paul Sartre: Nuk e kam përfytyruar kurrë shpresën si një iluzion lirik

June 21, 2017alsiva

Pak kohë para se të ndërronte jetë, Sartre-i dha për "Le nouvel Observateur" një intervistë të gjatë (të ndërtuar në trajtën e disa [...]

Albert Vataj

Ajo që bën dhe e ndjen është ajo që duhet. Mos u bëj rob i fatalizmit, nëse nuk do të lësh veten të bjerë në boshin e asgjësë. Nuk është e thënë se duhet të ecësh me hapa të shpejtë për të mbërritur diku, hapat e sigurt janë ata që të çojnë aty ku duhet dhe kur duhet të shkosh. Jepu me gjithë shpirt asaj që e do me gjithë zemër dhe do të shohësh se përveçse i pasur do të jesh dhe i lumtur. Ushqeje me dritë gjithçka që jeta ta kredh në terr dhe se bashkë me veten ke çliruar prej kësaj robëria edhe ata që sjellin farën e së mirës të vullnetet për të ndryshuar botën që na përket të gjithëve. Më mirë vdis duke u përpjekur se sa të zvarritesh duke u ankuar. Jeta është gjithçka që ti kërkon prej saj. Nuk ka forcë të hyjshme apo përkufizime që tregojnë udhën e së vërtetës, jetën e merituar, zotërimin e gjithçkasë që të përket. Kërko gjithçka tek vetja. Gjithçka që do është gjithnjë me ty. Mjafton të dish ta kërkosh dhe do të kesh gjithçka.